Slot

Woensdag 14/3 en donderdag 15/3

Dit wordt dan de laatste dag van de reis. Na het ontbijt ben ik met de ferry naar Waiheke island gegaan. Eén van de vele mooie eilanden rondom Auckland. Helaas had ik natuurlijk niet zoveel tijd omdat ik niet het risico wilde lopen om het vliegtuig te missen. Het was prachtig weer, zon, 22 gr, beetje wind. Op het eiland een uurtje gelopen en koffie gedronken. Dit bleek de plaatselijke bowling cvlub te zijn ( engelse stijl met witte pakken en witte hoeden, en toen ik er was waren er ook een stuk if 10 kinderen van een jaar of twee, de lokale crèche. Enige nadeel dat het eiland is, is dat je gek wordt van het geluid van de krekels. Niet zoals wij zomers wel eens hebben maar een bijna een constante fluittoon. Toen ik terug in de haven was werd net één van de zeilboten weer in het water getakeld. Omdat er nogal wat merchandising was heb ik toch getwijfeld of ik noog een zeiljack van Puma zal kopen voor mijzelf. De twifel duurde tot het moment dat ik de prijs zag; 595 NZD = 350 €. Toen maar een polo shirt van de WK rugby van 2011 voor 20 NZD gekocht.

Na een kleine lunch dit keer, broodje worst, heb ik me in het hotel omgekleed en ben naar het vliegveld gereden. Dit keer geen gekke dingen met bagage etc. en ik heb de laatste dollars aan koffie besteed.

Toen mocht ik de A 380 betreden, de beneden verdieping dan. En ik moet zeggen het vliegt wel rustig, je kan merken dat het een gigantisch toestel is omdat het op wind veel minder fel reageert dan andere toestellen. Na 3 uur vliegen was ik weer in Sydney en daar mochten we nog een keer door de security, na weer 114,5 uur vliegen aan gekomen in Dubai, en daar mochten we ook weer door de security. Dit zal wel het moderne vliegen zijn maar ik vind het een beetje veel.

Om 13.00 kwam il op Schiphol aan waar Nel me lekker kwam afhalen.

Einde van een mooie lange reis en het was goed om de familie weer te zien.

De laatste dagen

Maandag 12/3 en dinsdag 13/3.

Begonnen aan de laatste dagen die vooral opgingen aan gesprekken met klanten en rondkijken in de haven. De Volvo Ocean race is een groot evenement en er komen ook heel rijke Russen op af met gigantische zeilboten en jachten die niet zouden misstaan ij de werf van Van Lent. Morgen misschien nog een kijkje op een boot den dan eindelijk weer naar huis; 26 vlieguren te gaan.

Familiebezoek

Woensdag 7/3

Huisvesting was vandaag in een luxe hotel zoals gezegd in het Olympische park. Dit lag namelijk dicht bij de klant die we vandaag hebben bezocht. Omdat we nog wat tijd over hadden ook hier even rond gekeken maar ook nog wat ander nuttig werk gedaan. Het is tenslotte geen vakantietrip. Omdat ik op donderdag om 7.00 hr moet vliegen zit ik nu in een hotel vlak bij het vliegveld en gaat het busje om 5.00 hr. Toch ben ik vanmiddag nog naar Circular Bay geweest en heb ik rondgelopen bij het Opera House. Ook lag de Queen Mary 2 van Cunard lines daar afgemeerd. Volgens mij zie je hier soms nog meer merkwaardige figuren dan in Amsterdam. Van vrouwen in mantelpak met sneakers, Japanse meisjes met heel vreemde kleurcombinaties in de kleren tot de bankmannen in donkere pakken en stropdas.

Donderdag 8/3

Op weg naar de volgende familie. Vanochtend om 5 uur met de bus mee naar het vliegveld. Daar aangekomen bij de balie van Air New Zealand: de handbagage moest gewogen worden; te zwaar dus moest er wat uit. Daarom maar een paar boeken in de koffer gedaan en wat andere spullen. Toen moest de koffer zelf gewogen worden en die mocht 23 kg wegen, maar ja, omdat er nu meer spullen in zaten was deze nu 24 kg. Meneer New Zeeland d moeilijk kijken etc. ja dat is te zwaar, maar uiteindelijk mocht het door, na wat ja en amen van mijn kant. Verder liep het gelukkig wel soepel en vanuit het vliegtuig kon ik de familie al zien staan. Alles paste in de auto van Joanne inclusief de rollator van oom Hans. Bij Joanne en Wim gegeten en Sonja was er ook. Na het eten heeft Joanne ons naar het huis van Oom Hans en tante Corrie gebracht.

Vrijdag 9/3

Na een redelijke nacht op de bank en een traditioneel Nederlands ontbijt met hagelslag een rustige dag doorgebracht. Omdat ze geen auto hebben kunnen we geen grote excursies maken, maar zijn we wel naar het centrum wezen lopen. Daar geluncht in een Irish pub en het centrum van Havelock-North wat nog best aardig is met veel kleine winkels. Het heet trouwens Havelock-North omdat er op het Zuidereiland is en dat heet dan Havelock-South. Het weer is niet geweldig maar toch goed om hier te zijn. De was en de strijk is ook weer gedaan.

Zaterdag en zondag 10 en 11/3

Een paar rustige dagen in Havelock doorgebracht en zondagmiddag naar Auckland gevlogen waar de Volvo Ocean race in de haven ligt. En er is weer internet

Brisbane

Maandag 5/3

Vandaag naar een melkfabriek van Parmalat in Nambour gegaan. Dit ligt ca 100 km ten noorden van Brisbane. Het grootste avontuur was het rijden. Het regende zo hard dat we niet harder konden rijden dan 70-80 km/h. Er zijn momenteel ook grote problemen met overstromingen in de buurt.

's Avonds zijn we met de klant op z'n Australisch wezen eten, oftewel steak met gepofte aardappel.

Dinsdag 6/3

Nadat we een presentatie gegeven hadden bij Parmalat en Brisbane hebben we de reis vervolgd naar Sydney. Hier is op zich weinig van te vertellen behalve dat de navigatie apparatuur ons door de hele stad heeft geleid maar ons uiteindelijk toch bij het hotel heeft afgezet. Dit ligt in het Olympische park voor sommigen op een bekende plek.

Afscheid van Perth

Zaterdag 3/3

Vandaag maar eens begonnen met wat lichamelijk beweging. Op de fiets van Arie ben ik naar de Swan river gegaan en daar een eindje gefietst. Gelukkig was het vroeg want het was nog niet zo heet. Na 11 uur is het fietsen niet leuk meer omdat de temperatuur dan boven de 30 gr. komt. n in de tuin geholeuw aan het strand zitten. Na ruim een uurfietsen uitgerust en 's middag zijn we bij het vliegveld langs gegaan want er was een nieuwe, en mooie, spotterplek. Alleen gaan er niet zoveel vliegtuigen weg als op Schiphol. 's Avonds hebben we weer genoten van de gastvrijheid van Jennifer en Mark die ons trakteerden op een traditioneel Zuid Afrikaans potjie. Dit is een gietijzeren pot waarin vlees, uien, aardappels en diverse groenten zit en dat boven een houtskool vuur staat te pruttelen.

Zondag 4/4

Het vertrek uit Perth. Ik werd uitgezwaaid door Arie met Riet en Jennifer met Samuel. NA 4,5 uur vliegen kwamen we in Brisbane aan waar het wat koeler is maar ook veel vochtiger. Ondanks de Garmin navigatie hadden we toch problemen om het hotel te vinden omdat het wel leek alsof het de weg wees maar op een soort demomode bleek te staan. Uiteindelijk een paar keer gestopt en opnieuw geprogrammeerd waarna we uiteindelijk logischer aanwijzingen kregen.

Eind van de vakantie

Donderdag 1/3

Vandaag hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan dan in de tuin zitten en hebben we Frank weggebracht naar het vliegveld. 's Middags kwamen Frances en Phil met de jongens nog even langs en Jennifer en Samual kwamen weer gezellig mee-eten omdat Mark nachtdienst had. Wel kon Frank ‘smiddags zijn marinehart nog even ophalen. Arie heeft een modelboot en die kon mooi in het zwembad varen. Het leek alleen meer op een speedboot.

Vrijdag 2/3

Vandaag dus zonder Frank die op tijd waar ik dit zit in te voeren bijna in Amsterdam moet zijn. Conclusie; Het was goed dat we gegaan zijn en dat we het zo konden doen. In de ochtend eerst de dagelijkse boodschappen gedaan en hebben we Frances nog even in de tuin geholpen. Verder was het voor mij was het een beetje een werkdag. Wat dingen op de PC gedaan en ‘s middags m'n collega opgezocht die aankwam met het vliegtuig dat Frank weer naar huis bracht. Arie en Riet brachten me naar het hotel en terwijl ik bij zat te praten gingen zij lekker in de schaduw aan het strand zitten. Geen vervelende plek.

Zwitserleven gevoel

­­­­­­­­­­­­­­­­­­Woensdag 29/2

Vandaag was de dag van het Zwitserleven gevoel. Met de ferry zijn we naar Rottnest eiland gegaan. Het eiland is ontdekt door een Nederlander, Vlaemingh. Het zag dar beesten rondhuppelen die op grote ratten leken en daarom gaf hij het eiland de naam ‘Rattennest'. Dit is uiteindelijk ‘Rottnest'geworden en de beesten die hij zag bleken geen ratten te zijn maar familie van de kangoeroe. Ze heten nu ‘Quoka's'. Tijdens een bus tour hebben we het hele eiland kunnen zien, er is ca 35 km weg. Langs de diverse baaien, waar werd gesnorkeld, uit zichtpunten, kleine standjes, heel veel fietsers, vuurtorens etc. Het leek ons een ideaal eiland om een paar dagen te blijven en dan wat te zwemmen etc en van het weer te genieten maar helaas, we hadden maar 1 dag. Onder de bomen hebben we een broodje gegeten, wel bijna met de meeuwen op de schouder. Uiteindelijk kwamen we op een bankje uit met uitzicht op zeen en heb ik nog even in de Indische Oceaan gestaan. Het was een lekkere water temperatuur. Morgen gaat Frank weer naar huis dus zal er niet zoveel te melden zijn maar ik zal proberen de rest van de reis ook op het blog te zetten.

Laatste week in Perth

Maandag 27/2

Vandaag een rustige dag. Kort gezegd het was een technische dag. Vanmorgen zijn we bij Reinier Noppers geweest die het beroep van dominee combineert met een klokkenmakerij. Dit is nu officieel een hobby maar was het oorspronkelijke beroep van hem. Vandaar dat de schuur volstaat met een draaibank, freesbank, boormachines en allerlei ander speciaal gereedschap maar voor ons in miniatuur uitvoering. Zeker voor Frank was dit een soort luilekkerland en we zijn daar dan ook bijna 3 uur geweest, uiteraard onderbroken door de koffie.

's Middags zijn we naar de kerk geweest om de video te repareren en wonder boven wonder, dat lukt ook nog. Garantie tot de deur.

Na afloop zijn we naar Francis en Phil geweest en hebben daar nog wat gedronken en de inmiddels verplichte familie foto's gemaakt. George en William hebben ons de tuin en de auto's laten zien. William: 'This is a rose, this is a rose, this is a rose'. Dus volgens William staat de tuin vol met rozen.

Dinsdag 28/2

Het begint vervelend te worden maar het is alweer heerlijk weer. Overdag tot 30 gr en dat is goed te doen hier. Met de bus zijn we gevieren naar het centrum getogen en nog wat souvenirs gezocht. Ook hebben we Arie z'n trots, de ´townhall´ bezocht. Het geld van Tante Jo hebben we besteed aan een lunch in het ‘C Restaurant' op, de 33e verdieping van St. Martins Tower een kantoorgebouw in het centrum van Perth. Omdat het restaurant ook nog draait hadden we een prachtig uitzicht over Perth en de verre omgeving. Daarna in een bus vol met schooljeugd weer terug naar Belmont.