Maandag 20/2

Nadat Arie de wagen had volgetankt en voorzien van allerlei kaarten en tips zijn we om ca. 9 uur op weg getogen naar Kalgoorlie. Dank zij de trip van zaterdag zaten we gelijk op de goede weg, de Southern High Way. Omdat er toch ook minder verkeer is dan in Nederland ging het rijden ook vrij rustig. Onderweg naar Kalgoorlie komt er steeds minder verkeer maar je kan wel de pech hebben achter een ‘Road Train' terecht te komen. Zeker als deze de heuvel op moeten zakt de snelheid terug en als er dan 2 vlak achter elkaar zitten dan kan het even duren. Aangezien deze truckt ruim 36 meter lang zijn moet je dan bij het inhalen een flink stuk overbruggen. De ‘Highway' heeft niet zoveel gewone bochten maar gaat wel aardig op en neer zodat soms niet zo heel veel overzicht hebt. Onderweg nog koffie gedronken en bij ‘Southern Cross' getankt en een broodje gegeten. Helaas ook een hagedis platgereden onderweg en we hebben een kangoeroe op een verkeersbord gezien.

Om half vijf waren we in Kalgoorlie en nadat we de sleutel van het hotel hadden opgehaald zijn we naar Mary gereden. Ze was nog aan het werk maar we hebben daar lekker ons appeltje opgegeten. Alweer lekker gegeten en bijgekletst, foto's gekeken etc.

Dinsdag 21/2

Vandaag zijn we met Mary op excursie gegaan in Boulder en Kalgoorlie. We zijn begonnen met het boeken van een tour in de ‘Superpit' , de goudmijn voor woensdag. Helaas waren we bij het verkeerde kantoor maar we hebben wel de hoofdstraat van Boulder kunnen zien. Men was nog steeds bezig met de reparaties van de aardbeving van 2 jaar geleden. In de hoofdstraten zou een western film kunnen worden opgenomen. Uiteindelijk hebben we de tour geboekt in Kalgoorlie. Na de koffie zijn we naar het mijnmuseum getogen en hebben daar de goudklompen kunnen zien en ook hoe de gezinnen hier in de dertiger jaren leefden. Vanaf de oude lifttoren van de mijn hadden we een goed uitzicht over de stad.

Omdat om één uur er een ‘blast´ zou zijn we naar de ‘Superpit' getogen. Bij een ‘blast' wordt er een gedeelte van de mijn met explosieven opgeblazen waarna het puin in gigantische kiepwagens wordt geladen (laadvermogen 225 ton). Inderdaad, rond één uur een hoop geknal zoals onweer en daarna een grote stofwolk. Omdat het nogal warm werd, zo´n 34 gr, zijn we na de lunch weer naar Mary´s huis gegaan. Aan het eind van de middag hebben we het eind van de waterleiding, die uit Perth komt, opgezocht en naar Hammond Park geweest. Zo hebben we in ieder geval een levende emu gezien maar nog geen levende kangoeroe.

Met de jongens zijn we 's avonds uit eten geweest.